Streszczenie 5. odcinka 3. sezonu <i>serialu „The Gilded Age”</i> : Russellowie mają problemy małżeńskie i biznesowe

Poniżej spoilery .

George Russell ma już dość. Po raz pierwszy w serialu "The Gilded Age" kolej nie ugina się pod wolą barona-rozbójnika. Życie osobiste George'a jest równie napięte, ponieważ nie może pogodzić się ze złamaniem obietnicy danej Gladys, że poślubi go z miłości. To ostatnie było wielkim zwycięstwem jego żony, Berthy, ale nawet ona nie może cieszyć się z łupów płynących z tego zwycięstwa. Ktoś z ich personelu wciąż przecieka do gazet podniecające historie o Russellach. Jeśli rozejdzie się wieść o pogłębiającym się konflikcie Berthy i George'a, będzie to ogromny cios dla tabloidów.

Tymczasem w Anglii Gladys przyzwyczaja się do życia jako księżna, ale siostra Hectora, Lady Sarah, wciąż zachowuje się, jakby rządziła w zamku Sidmouth. Na szczęście nie wszyscy Russellowie cierpią z powodu miłości, ponieważ Larry w końcu oświadcza się Marian. W zaskakującym miejscu natrafia również na powiew przeszłości Oscara. Peggy również przeżywa niezręczne spotkanie z byłą miłością. W Newport pani Astor próbuje odwrócić uwagę od skandalu córki, obarczając Aurorę Fane kozłem ofiarnym, co rozkręca plotkarską machinę złotego wieku .

Księżna Gladys nie otrzymuje żadnego szacunku

Bogaty w ziemię, ale ubogi w pieniądze – tak podsumowuje sytuację Hektora, a Gladys jest oszołomiona rozmiarami posiadłości w Sidmouth. Po entuzjastycznym powitaniu przez dzierżawców księcia, Gladys znosi serię upokorzeń ze strony Lady Sarah. Podczas zwiedzania domu, który jest w ich rodzinie od 1612 roku, Lady Sarah kpi z Gladys, że nie rozumie, po co im pułapki na myszy w domu (choć Gladys ma rację), wyśmiewa jej obraz Johna Singera Sargenta i sugeruje, że Gladys nie ma nic do powiedzenia w sprawie remontów.

Sytuacja pogarsza się podczas pierwszej kolacji Gladys z Hektorem i jego przyjaciółmi: Lady Sarah strofuje Gladys przed wszystkimi za to, że zamiast tiary, wybrała diamentowe gwiazdy we włosach. Gladys popełnia błąd, mówiąc, że to Adelheid zasugerowała ten dodatek (który, nawiasem mówiąc, jest oszałamiający), a Lady Sarah wykorzystuje okazję, by zwolnić Adelheid za niespełnienie standardów Sidmouth. Podczas kolacji Lady Sarah jeszcze bardziej umniejsza i podważa autorytet swojej nowej szwagierki.

W zeszłym tygodniu zasugerowałem, że między Lady Sarah a jej bratem może dziać się coś niedobrego, ale ten tydzień potwierdza, że jest ona po prostu maniaczką kontroli. Kiedy Gladys gniewnie reaguje na odprawę Adelheid, Hector łagodnie upomina siostrę. W końcu poślubienie „dziedziczki Jankesów”, by uratować rodzinną posiadłość, było pomysłem Lady Sarah. Uważaj, czego sobie życzysz.

Nieświadoma ani swojego nowego męża, ani jego nadopiekuńczej siostry, Gladys pisze list do rodziców. Może Lady Sarah pożałuje swojego braku gościnności.

Eksplozja Peggy z przeszłości

Na meczu baseballowym, na który Peggy idzie z doktorem Williamem Kirklandem, panuje lekki i zalotny nastrój. Atmosfera zmienia się jednak, gdy Peggy dostrzega w tłumie swojego byłego szefa gazety, T. Thomasa Fortune'a (Sullivan Jones). W poprzednim sezonie Peggy pocałowała żonatego redaktora, przerywając tym samym ich związek. Teraz Fortune zleca Peggy kolejne zadanie: wywiad z sufrażystką Frances Ellen Watkins Harper w Filadelfii. Pomimo narastającego napięcia, to zbyt dobra okazja, by ją przegapić.

Marian martwi się jednak, że Fortune wraca na scenę. Peggy upewnia się, że wie, co robi, w rozmowie prowadzonej w obecności Agnes, która nie wie o dawnym romansie Peggy, przez co jest ona pełna półsłów, dwuznaczności i uniesionych brwi. Zarówno Marian, jak i Peggy doskonale wiedzą, co myśli druga osoba, podczas gdy Agnes uważa to za doskonałą okazję zawodową i nie rozumie, dlaczego Marian jest tak ostrożna.

Obawy Marian są uzasadnione. Kiedy William odwozi Peggy na dworzec kolejowy, czeka na nią Fortune. Chce towarzyszyć Peggy w zadaniu, które nie było częścią umowy. Peggy mówi, że pojedzie tylko wtedy, gdy będzie mogła podróżować sama. Fortune zachowuje się jak arogancki dupek podczas rozmowy, popychając Williama, by zaznaczyć swoją władzę. W końcu zawstydzona Fortune zgadza się, że Peggy pojedzie sama. Do odjazdu pociągu zostało niewiele czasu, a Peggy obiecuje, że opowie Williamowi całą swoją historię, gdy wróci.

Kłopoty narastają w domu Russella

Problemy biznesowe George'a sprowadzają się do braku wystarczającej liczby udziałów w Illinois Central Line ani ziemi w Morenci w Arizonie – potrzebuje obu, aby móc rozwijać swoją linię międzystanową. George obwinia swojego sekretarza ds. biznesu Claya (Patrick Page) za tę porażkę i jest niezadowolony, gdy Clay zwraca uwagę na fatalną sytuację finansową imperium Russella. George zwalnia Claya za to, że nie jest w stanie osiągnąć niemożliwego – i prawdopodobnie również za ripostę. George podejmuje inne podejście, prosząc Berthę o oczarowanie pana Merricka (Paul Alexander Nolan), który jest kluczem do sporu o akcje Illinois Central Line.

Niestety, George jest zdenerwowany przy kolacji, gdy Bertha podlizuje się Merrickowi. Nie sądzę, żeby zareagował tak gniewnie, gdyby to on sfinalizował transakcję, ale Merrick nie ma najmniejszej ochoty sprzedawać swoich udziałów i jest pewien, że jego brat poczuje to samo. George mówi Bercie, że czuł się jak rogacz przy swoim stole, a ona odpowiada, że to on nie może sfinalizować transakcji. Po raz kolejny poczucie jedności pryska. Następnego dnia para znów się kłóci. Brakuje mi tej wpływowej pary, która była na tej samej fali.

Bertha również ma problemy z pracownikami, ale w jej przypadku nie wie, kogo należy zwolnić. Plotki wciąż się pojawiają, co oznacza, że nie może to być Adelheid (którą podejrzewałem w zeszłym tygodniu), ponieważ przebywa w Anglii. Church mówi, że dotrze do sedna sprawy, prosząc o radę Bannistera, byłego wroga, który stał się jego powiernikiem. Sąsiedni kamerdyner twierdzi, że ostatnia zatrudniona osoba najprawdopodobniej zdradzi informacje, co nie jest tak pomocne, jak mogłoby być, ponieważ Russellowie ostatnio zatrudnili wiele nowych osób.

Wielkie wieści Larry'ego i Marian

Jedną z osób, które George chwali, jest Larry. Jest pod tak wielkim wrażeniem inwestycji Larry'ego w zegar Jacka (i późniejszej, ogromnej sprzedaży), że chce wysłać syna do Morenci, aby zrobił to, czego nie udało się Clayowi. Larry prosi o raporty z kopalni, które George uważa za bezwartościowe. Biorąc pod uwagę, jak często wspomina się o braku zysków z tych kopalni, podejrzewam, że nie są one tak bezwartościowe, jak uważa George – albo coś w kopalniach okaże się owocne.

Larry niechętnie idzie, bo nie chce być z dala od Marian przez cały miesiąc. Mówi ojcu, że dziś jest dzień, w którym się oświadczy. „Dobrze wybrałeś. Cieszę się” – mówi George. Larry martwi się, że Bertha będzie miała inne zdanie, ale George nie pozwoli, by Bertha stanęła mu na drodze do kolejnego związku.

Podczas spaceru po parku Larry opowiada Marian o wyprzedaży zegarów, która jest dla niej nowością. Larry jest zaskoczony, że Jack ukrywał to przed nią. Larry myśli jednak o czymś więcej niż tylko o wróżbach z budzików, więc zabiera Marian w ustronne miejsce, gdzie klęka na jedno kolano. Żadne z wcześniejszych wątpliwości Marian nie wypływają na powierzchnię, gdy natychmiast mówi „tak”.

Reakcje Ady i Agnes są zgodne z oczekiwaniami: Ada jest wniebowzięta, Agnes z trudem powstrzymuje się od uszczypliwości. Marian wspomina o dobrych wieściach Jacka, co Agnes również odbiera jako zniewagę. Tylko czekać, aż dowie się, że Jack jest bogatszy niż jego obecna i była kochanka. Agnes zleca Bannisterowi ustalenie kwoty, ale wieści już rozchodzą się po parterze.

Ada ma inne sprawy na głowie, które prowadzą do małego kłamstwa. Mówi Agnes, że idzie na spotkanie abstynenckie, podczas gdy w rzeczywistości odwiedza medium Madame Daszkową. Podczas tego czytania Ada „rozmawia” z Łukaszem, dając mu poczucie zamknięcia. Później Ada zapowiada Agnes, że zacznie nosić strój półżałobny.

U Russellów reakcje na doniosłą nowinę Larry'ego i Marian są równie mieszane, jak u Fortesów. George jest zachwycony, a Bertha musi się uśmiechnąć, bo nie była świadoma decyzji syna, dopóki nie stało się to faktem. Agnes nie chciałaby się do tego przyznać, ale wiele ją łączy z Berthą. A przynajmniej w kwestii tej nowiny.

Nieoczekiwana niespodzianka w The Haymarket

Marian jest rozczarowana, że nie może spędzić wieczoru ze swoim nowym narzeczonym w noc przed jego wyjazdem, ponieważ Larry jest już zajęty kolacją tylko dla dżentelmenów w Delmonico's. Okazja? Rodzaj wieczoru kawalerskiego, ponieważ jego współlokator z Harvardu wkrótce się żeni. Teraz, o ile nie pominęli części kolacyjnej, wygląda na to, że Larry okłamał Marian w sprawie swoich planów. Larry świętuje zbliżający się ślub swojego współlokatora ze studiów, ale w mniej renomowanej restauracji o nazwie The Haymarket . Ten niesławny nowojorski klub nocny porównywany jest do Moulin Rouge, który zamknął swoje podwoje na dobre w 1911 roku po tym, jak był siedliskiem występku.

„Będzie, co tylko zechcesz!” – mówi Larry, niczym konferansjer z „Kabaretu” do Jacka z szeroko otwartymi oczami. Tak, Jack jest częścią ekipy tego wieczoru. Doświadcza życia, jakie można kupić za pieniądze, a Larry wskazuje kobiety lub mężczyzn (jeśli ma na to ochotę), którzy są dostępni, niektórzy za opłatą. Podczas gdy przyszły pan młody jest zainteresowany ofertą, Larry nie bierze udziału w niczym, co mogłoby zdenerwować Marian (no, może poza tym, że nie zdradza jej swoich planów).

W pewnym momencie, z drugiego końca sali, Larry'emu wydaje się, że widzi osobę, która go interesuje. „Czy pani jest Maude Beaton?” – pyta pracownicę klubu. Twierdzi, że nazywa się Dolly Trent, ale Larry'ego nie da się oszukać, bo wie, że to ta sama Maude (Nicole Brydon Bloom), która oszukała Oscara i pozbawiła go rodzinnego majątku.

Po pożegnaniu z Marian następnego dnia, Larry spotyka się z Oscarem, aby poinformować go o spotkaniu z Maude w The Haymarket, dając mu jasno do zrozumienia, że pracowała. Podczas kolacji Oscar informuje Johna Adamsa o swoich planach i dochodzi do konsensusu, że nie ma już pieniędzy, które ukradła Oscarowi. Mimo to Oscar chce uzyskać odpowiedzi, choć John zauważa, że oboje się oszukiwali, choć z zupełnie innych powodów. John uważa, że Oscar nie musi się mścić, ponieważ obecna sytuacja Maude jest wystarczającą karą.

Wygnanie Aurory po rozwodzie

W Newport Aurora z radością wita nowo zaręczoną Marian i uczestniczy z nią w lunchu u pani Fish. Wygnanie Aurory z wyższych sfer nie dotarło jeszcze do jej letniego grafiku w Newport, ale sytuacja się zmienia, gdy na lunchu pojawia się pani Astor. Pani Fish myślała, że pani Astor będzie nadal zbyt zajęta reakcją na skandal związany z córką Charlotte, by się pojawić. Jednak jej obecność sprawia, że Aurora spotyka się z obojętnością kobiet, które zrobią wszystko, co każe im pani Astor. Rozwód oficjalnie rzucił cień na reputację Aurory.

Aurora mówi Marian, że choć po rozwodzie odziedziczy domy, ich przyjaciele i życie, które wiedli, będą należeć do Charlesa. Chociaż Aurora nie zrobiła nic złego, zostanie ukarana za niewierność męża.

Osiągnięcie nowego szczebla w społeczeństwie oznacza, że Bertha może podążać własną drogą. Nie tylko rozmawia z Aurorą, ale także obiecuje pani Fish, że odprowadzi ją do domu. Pani Fish jest przerażona, ponieważ Berta jest główną patronką tego spotkania, więc Marian zgłasza się na ochotnika, by wyjść. Po obiedzie pani Fish mówi pani Astor, że musi zdecydować, czy chce wygnać Charlotte, ponieważ traktowanie jej inaczej niż wszystkich innych rozwódek byłoby niesprawiedliwe.

Dobrze było widzieć, jak Berta broni Aurory, ale w domu przeżywa kolejny kryzys. George ma list od Gladys, który jego zdaniem dowodzi, jak słusznie sprzeciwiał się temu małżeństwu. „Osłabiasz mnie i trudno mi to wybaczyć” – mówi George Bercie. Ona odpowiada, że pojedzie do Anglii, żeby to naprawić. George jednak nie może obiecać, że będzie w domu, kiedy wróci. Berta w końcu spełniła swoje marzenie o szlachectwie, wydając córkę za mąż, ale może to przerodzić się w koszmar, jeśli jej własny konflikt małżeński będzie się przedłużał.